ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΕΞΟΧΩΤΑΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ «ΣΠΑΣΕ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗ 2»
“Χαιρετίζω με ικανοποίηση την πρωτοβουλία της ΕΣΗΕΑ να πραγματοποιήσει ημερίδα με θέμα τον σχολικό εκφοβισμό και την ενδοσχολική βία, σε μια περίοδο που η συχνά απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη επιθετική συμπεριφορά παιδιών προς παιδιά, εντός σχολείου αλλά και στους δρόμους, έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Λεκτικός, σωματικός, ηλεκτρονικός εκφοβισμός, απόπειρες κοινωνικής απομόνωσης του θύματος, εκβιασμοί, βιαιοπραγίες, διάδοση κακόβουλων φημών, κάποτε με σεξουαλική χροιά, αλλά και ακόμα πιο σοβαρά αδικήματα όπως ληστείες, βιασμοί, μαχαιρώματα, μας αναστατώνουν και μας προβληματίζουν.
Με την είσοδο στον 21ο αιώνα το κοινωνικό τοπίο άρχισε σταδιακά να αλλάζει και το περιβάλλον που προετοιμάζει τους εφήβους να εισέλθουν στον ενήλικο βίο να υφίσταται δομικές αλλαγές. Η τεχνολογική επανάσταση και η εισβολή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην καθημερινότητα των νέων, οι ποικίλες μορφές μιας εναλλακτικής, υποτίθεται, έκφρασης, συστατικά της οποίας αποτελούν η βία και η ρητορική του μίσους, με την οποία ταυτίζονται πολλά παιδιά καθώς εισέρχονται στην εφηβεία, την παρορμητική ηλικία της αμφισβήτησης και της σύγκρουσης, και η ολοένα και πιο περιορισμένη επιρροή της οικογένειας και του σχολείου στη διάπλασή τους, δημιουργούν συνθήκες που ευνοούν τέτοιου είδους συμπεριφορές. Και ίσως έχουμε αργήσει να κινητοποιηθούμε προς την κατεύθυνση της ανάλυσης του φαινομένου και της αναζήτησης λύσεων σ’ ένα πρόβλημα που, χρόνο με τον χρόνο, βαίνει συνεχώς διογκούμενο.
Οφείλουμε να σκεφτούμε σοβαρά με βάση ποια πρότυπα βοηθάμε τα παιδιά μας να αυτοπροσδιοριστούν και να χτίσουν την ταυτότητά τους. Πώς τα εκπαιδεύουμε ώστε να εισέλθουν ομαλά στον ενήλικο κόσμο. Πώς τα εισάγουμε στην απτή, κοινωνική πραγματικότητα, αποσπώντας τα από την πλασματική των κοινωνικών δικτύων και των βιντεοπαιχνιδιών, όπου δεν υπάρχει σωματική επαφή, όπου τα συναισθήματα δεν εκφράζονται αλλά οπτικοποιούνται και όπου η «εικόνα», συχνά κατασκευασμένη, υποκαθιστά την παρουσία και καταργεί την ουσιαστική αλληλεπίδραση. Γονείς, δάσκαλοι και πολιτεία είναι υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν με περίσκεψη το πρόβλημα και να επεξεργαστούν τρόπους παρέμβασης και δράσης. Κάνοντας τον κόσμο μας πιο ασφαλή, προφυλάσσοντας την αθωότητα παιδιών και εφήβων και κατανοώντας τις ανάγκες και τις αιτίες που συμβάλλουν στη διαμόρφωση της ψυχοσύνθεσής τους, προασπίζουμε το δικαίωμά τους στην αγάπη και την αποδοχή, εγγύηση για το μέλλον όλων μας. Γι’ αυτό και θεωρώ πολύ σημαντική αυτή την ημερίδα και εύχομαι να αποδώσει καρπούς.”
Το Δ.Σ. του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ